အဆိုပါ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးပြဲသည္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္က ေရးဆြဲခဲ့ေသာ ခ်င္းအက္ဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေခတ္ႏွင့္အညီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္လိုအပ္ေသာ အခ်က္မ်ားကို ပထမမူၾကမ္းအဆင့္ ေရးဆြဲရန္ ပထမအၾကိမ္ေတြ႔ဆုံျခင္းျဖစ္ ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
အေသးစိတ္အခ်က္အလက္အား ၄င္းေဆြးေႏြးပြဲ၌ တက္ေရာက္ေသာ ဦးလွ၀င္းအားေမးျမန္းရာ “ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အခု ျပန္လည္ျပင္ဆင္မႈျပဳလုပ္ဖို႔ ေဆြးေႏြးတဲ့အခ်က္ေတြထဲမွာ ဥပမာ – ကြ်န္ေတာ္တို႔ခ်င္းျပည္နယ္မွာ လူသတ္ မႈတစ္ခုက်ဴးလြန္ရင္ သူအစား တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို လက္စားေခ်ျပန္သတ္တဲ့အရာကို ျပင္ဆင္သင့္၊ မျပင္ဆင္ သင့္၊ ေနာက္ျပီးေတာ့ အိမ္ေထာင္စုတစ္ခုမွာ သား/သမီး ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိရင္ ဘယ္သူက ဘယ္ေလာက္ထိ အေမြပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရွိသင့္/မရွိသင့္၊ တကယ္လို႔ သားမရွိရင္ သမီးအၾကီးဆုံးအေနနဲ႔ ဘယ္လိုပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရွိသင့္/ မရွိသင့္ဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြရယ္။ တကယ္လို႔ အၾကင္လင္မယားႏွစ္ေယာက္မွာ သား/သမီးထြန္းကားျခင္း မရွိခဲ့ ရင္ သူတို႔ပိုင္ဆိုင္တဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြကို ဘယ္သူ႔ဆီကို ဘယ္လိုလြဲေျပာင္းသင့္/မသင့္၊ ေနာက္ျပီးေတာ့ လူသတ္မႈတစ္ခုက်ဴးလြန္ရင္ အဲဒါကို ဥပေဒအရ တရားစီရင္ဖို႔ မည္သို႔ပင္ သတ္မွတ္ထားေစကာမူ မိမိ၏ဓေလ့ထုံးတမ္းအစဥ္အလာအရ ေျဖရွင္းပိုင္ခြင့္ရွိသည္ ဆိုတာကို ယေန႔ က်င့္သုံးသင့္/ မသုံးသင့္ ဆိုတာေတြပါတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ အခု ဒီခ်င္းအက္ဥပေဒဟာ ခ်င္းလူမ်ိဳးအျပင္ ခ်င္းျပည္နယ္ အတြင္းမွာ အိုးအိမ္တက်ေနထိုင္တဲ့ အျခားလူမ်ိဳးေတြအတြက္လည္း အက်ဳံး၀င္မႈရွိသင့္/ မရွိသင့္၊ အဲဒါေတြက အဓိကပါဘဲ။ အခုဒီလိုအခ်က္ေတြကိုပလက္၀ကိုေရာက္တဲ့အခါ ေဒသခံေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးျပီးေျမာက္တယ္
ဆိုရင္ ဒါေတြကို ေနာက္တၾကိမ္ အေသးစိတ္ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာ တင္ျပသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။” ဟုေျဖ ၾကားေပးသြားခဲ့ပါသည္။
ထုိ႔ျပင္ ယေန႔အခ်ိန္အခါ သတိုးသမီးတင္ေတာင္းခ ျမင့္မားလြန္းျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ဆက္လက္ေမးျမန္းရာ ဦးလွ၀င္းက “ ဒီဟာကိုလည္း အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ သတ္မွတ္ေတာင္းဆိုမႈထားရွိဖို႔ဆိုျပီး ထည့္သြင္းေဆြး ေႏြးတာရွိပါတယ္။ အမ်ားဆုံးက ဘယ္ေလာက္၊ အနည္းဆုံးက ဘယ္ေလာက္ဆိုျပီး စံသတ္မွတ္မႈ ျပဳသင့္/ မျပဳသင့္၊ ဒါကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ပလက္၀ျမိဳ႔နယ္က ခူမီးလူမ်ိဳးတစ္စုက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈလုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရုံနဲ႔ မရေသးဘူး၊ တင္ေတာင္းခေတာင္းတဲ့သူနဲ႔ မေတာင္းတဲ့သူေတြရွိတယ္။ ဥပမာ – မရာခ်င္းလူငယ္တစ္ေယာက္ မိန္းမယူမယ္ ဆိုရင္ မိဘေတြဘက္က ဘယ္လိုယူရတယ္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ခူမီးခ်င္းလူမ်ိဳးေတြက် ဘယ္လိုေပးရတယ္ ဆိုတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါေတြက ဥပေဒေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ နည္းနည္းေတာ့ခက္ပါတယ္။ National Rules ျဖစ္တဲ့အတြက္ တၾကိမ္တခါေဆြးေႏြးရုံနဲ႔ မျပီးႏိုင္ေလာက္ပါဘူး။ “ ဟု ေျဖၾကားေပးခဲ့ပါသည္။
အထက္ပါအခ်က္မ်ားအျပင္ အျခားအခ်က္မ်ားအား ယခုတက္ေရာက္ၾကေသာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအဖြဲ႔သည္ ပလက္၀ျမိဳ႔တြင္ ျပန္လည္ေရာက္ရွိေသာအခါ အၾကံဥာဏ္ေပး၊ ေဆြးေႏြးႏိုင္ေသာ ေဒသခံလူၾကီးအခ်ိဳ႔အား ဖိတ္ေခၚ၍ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္ေတြကို ျပန္လည္ေဆြးေႏြးသြားကာ စာတမ္းတစ္ခုျပဳစုသြားမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ၄င္းစာတမ္းအား စက္တင္ဘာလ (၂၅-၂၆) တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္သြားမည့္ ဒုတိယအၾကိမ္ ခ်င္းျပည္နယ္ (၉) ျမိဳ႔နယ္မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားစုံညီတက္ေရာက္ေသာ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ တင္သြင္း ေဆြးေႏြးသြားမည္ျဖစ္သည္။ ၄င္းေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြးပဲြတြင္ ခ်င္းျပည္နယ္ ဥပေဒေရးရာ ဆပ္ေကာ္မတီႏွင့္ ေဆြးေႏြးကာ အဆိုပါ စာတမ္းအား ခ်င္းျပည္နယ္ ဥပေဒခ်ဳပ္ရုံးတြင္ တင္သြင္းသြားမည္ျဖစ္သည္။ ခ်င္းျပည္နယ္ ဥပေဒခ်ဳပ္ရုံးမွ အတည္ျပဳျပီးပါက သူတို႔၏ ေထာက္ခံခ်က္ျဖင့္ လြတ္ေတာ္ဥပေဒေရးရာဆပ္ေကာင္မတီတြင္ တင္သြင္းကာ လြတ္ေတာ္တြင္ ေဆြးေႏြး၊ ဆုံးျဖတ္သြားမည္ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆုံး လြတ္ေတာ္မွ အတည္ျပဳျပီးပါက ခ်င္းျပည္နယ္ ဘုတ္အဖြဲ႔မွ ဥပေဒ တရပ္ ခ်မွတ္သြားမည္ျဖစ္သည္ဟု ဦးလွ၀င္း၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ သိရွိရပါသည္။ Ref: CWM
0 comments:
Post a Comment